Çevrimdışı

Üstüne yıktıları hayatını sevmişsin sen. Sırtını dayadığın zaman yıktıkları duvarı benimsemişsin. Gelip sızlanma bana. Yıkıldım deme. Sen yıkımınla bütünleşmişsin. Kan çanağı gözlerinle yaşamayı öğrenmişsin. Onlarca enkaz altında kaldım, kurtaran olmadı deme. onlarca enkazın evi olmuşsun sen. Binlerce göz yaşına ağıtlara yakmaya hakkın yok senin. O kıyametin içersinde küfürler eşliğinde ağlarken sen, ben seni bir duvar dibinde sessiz sessiz Tanrıya anlattım...

Kabuk yaraya sadık değil...